Η διασύνδεση του μαθητή με το τοπικό και το οικουμενικό, με τη θεωρία και την πράξη, μπορεί να αλλάξει τη στάση του απέναντι στον κόσμο και να διαμορφώσει πολίτες με «οικουμενική συνείδηση και ευθύνη». Το λογισμικό εντέλει, αποτελεί μια σύγκληση σύμφωνα με την οποία υπάρχουν μεγάλα περιθώρια πρωτοβουλίας και αυτενέργειας του εκπαιδευτικού και των μαθητών του, ενώ η όλη διαδικασία διδασκαλίας και μάθησης είναι διαμορφωμένη με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποφεύγεται κατά το δυνατό η τυποποίηση και η άκριτη συσσώρευση γνώσεων.